طراحی شاخص کیفی آب‏های زیرزمینی با استفاده از منطق فازی

زمینه و هدف: یکی از مهمترین منابع آب‏های مصرفی در دنیا، آب‏های زیرزمینی می باشد. یکی از راه‏های جامع و متداول برای ارزیابی کیفیت آب، استفاده از اندیس های کیفی است. منطق فازی به‏عنوان یک روش مناسب از هوش مصنوعی جهت توسعه ی سیستم های پیچیده و نامشخص مانند اندیس های محیط زیستی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف اصلی این مطالعه ارائه یک شاخص جامع کیفی برای آب‏های زیرزمینی بر پایه ی منطق فازی براساس خصوصیات مختلف کیفی آب می باشد. روش کار: در این مطالعه از 24 پارامتر مختلف فیزیکوشیمیایی آب براساس تاثیرات آن بر روی کیفیت آب و همچنین مصرف کننده استفاده شده است. طراحی شاخص کیفی براساس سیستم استنتاج فازی و به روش ممدانی صورت گرفته است. بعد از طراحی، شاخص به وسیله ی داده های حاصل از آب قنات‏های یزد مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: شاخص کیفی ارائه شده در این مطالعه نسبت به شاخص nsf که از 9 پارامتر برای بیان کیفیت آب استفاده می‏کند، دارای نتایج سختگیرانه تری است. این اختلاف می تواند به دلیل تفاوت در تعداد پارامترها و رابطه ی درونی پارامترها بر یکدیگر باشد. در ارزیابی شاخص ارائه شده با داده های حاصل از قنات‏های یزد، خروجی سیستم کیفیت پایین آب را نشان می دهد که پایین تر از استاندارد لازم برای مصارف آشامیدنی می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‏توان گفت که شاخص کیفی آب پیشنهاد شده توسط این مطالعه می تواند به عنوان ابزار جامعی برای نشان دادن کیفیت واقعی آب به ویژه در زمانی که با اهداف مصارف انسانی همراه باشد، مورد استفاده قرار گیرد.